مسجد حضرت ابوالفضل خوانسار ( مسجد حاج علی اکبر)
مسجد حضرت ابوالفضل مجاور مهمانسرای فعلی حضرت ابوالفضل واقع در خیابان شهدا است. این مسجد کوچک را سابقاَ مسجد «حاج علی اکبر» می نامیدند و علت آن به سبب متولی آن حاج علی اکبر بوده است (حاج علی اکبر سر سلسله خاندان اخوان اقبالی و محمدخانی است) بنابر مشهور مسجد فوق را بانویی نیکوکار به نام «منوّر خانم» احداث نموده است. در ضلع شرقی مسجد (ورودی زنانه ) سنگ قبر این بانوی نیکوکار بر دیوار نصب است. بر لوح قبر ایشان چنین نقر شده است:
« فی تاریخ وفات مرحومه المغفوره المشکوره سعیده الصالح منورخانم بنت مرحوم باقی فی تاریخ سنه 1320» . بر روی سقف چوبی مسجد، اشعاری از «محمد جواد افسر» در خصوص تجدید بنای مسجد در سال ۱۳۳۹ آمده است. متن اشعار چنین است:
از منورمانده این مسجد به عالم ماندگار اجربانی تا قیامت باد با پروردگار
هیئت زنجیر زن همت نمودند متفق کردند تجدید این مسجد کنون در روزگار
سال تجدید بنایش افسر خوانسار گفت یک هزار و سیصد و سی و نه آمد در شمار
در بخش دیگری از سقف جنوبی آن این اشعار نوشته شده است:
هر آنکه در کار خیر قدم نهد در جهان زحق بیابد جزا بعالم جاودان
زکوشش صادق، مطهری این بنا بنای آن شد تمام به همت مومنان
فی شهر ربیع الثانی هزار و سیصد و سی و نه شمسی،
معمار این بنا «میرزا محمد احسانی». «مرحوم حسینعلی دوستی» متخلص به «ساعی» نیز در
چند بیت اشاره به این تجدید بنا دارد که بر روی سقف مسجد چنین نگاشته شده است:
هر که در عمران مسجد با خلوص اقدام کرد او تجارت در جهان با خالق علام کرد
مال قابل را بباید خرج درمسجد نمود باید این سود به حسن نیتی انجام کرد
ساعی اندر سال تاریخ بنای ثانوی در هزار و سیصد و سی و نه بر آن اتمام کرد
منبع:
تاریخ عزاداری های سنتی خوانسار ، جلد اول، حمید رضا میرمحمدی، انتشارات فرهنگ و اندیشه جاوید ،چاپ اول 1397 محرم الحرا م (1440 ق)، ص 32-34