...تاریخ مردم خوانسار

History of Khansar People

...تاریخ مردم خوانسار

History of Khansar People

...تاریخ مردم خوانسار

برای شناخت خصیصه و سرشت یک جامعه، هیچ نموداری بهتر از نوع تاریخی که می نویسد یا نمی نویسد نیست (ای. ایچ. کار)


استفاده تمام یا بخشی از مطالب و مقالات این وبگاه بنابر اخلاق پژوهشی با ذکر منبع و نویسنده مطلب بلا مانع است .
با تشکر حسین تولایی خوانساری

آخرین نظرات

۵ مطلب در فروردين ۱۳۹۴ ثبت شده است

۳۱
فروردين
۹۴

                                                                                        

اینکه شهر کوچک خوانسار منشأ و مولد رجال برجسته علمی، هنرمندان و خوشنویسان و موسیقی دانان بزرگی چون آقا جمال و آقا حسین خوانساری، آیت الله حاج سید باقرخوانساری صاحب روضات الجنات، آیت الله سیداحمد و سیدمحمد تقی خوانساری و خوشنویسانی چون استاد یدالله کابلی خوانساری و موسیقیدانانی چون ادیب و محمودی خوانساری و صدها عالم و هنرمند دیگر است که آوازه شهرتشان مرزهای جغرافیایی و فرهنگی شهر و کشور را در نوردیده است یقیناً اتفاقی نیست؛ بلکه حاصل محیطی فرهنگی است با مردمانی فاضل و علم دوست. اگرچه این مهم خود از سیاهه عالمان و بزرگان این دیار مبرهن است اما گاهی تاریخ با همه مکتوم بودنش در زوایای اجتماعی و فرهنگی مردمان، نمی­تواند در برابر بعضی وقایع خاص سر تسلیم فرود نیاورد.

                                                                                                                                    

حدود چهار قرن پیش در این دیار حادثه ای رخ می­دهد که در نوع خود کم نظیر است.......

  • حسین تولایی خوانساری
۳۱
فروردين
۹۴

یکی از سنتی­هایی که در حوزه ادبیات و تاریخ محلی وجود دارد این است که دانشمندان، علما و بزرگان سعی دارند درباره زادگاهشان کتاب ورساله­ای بنویسند یا حداقل در هرموقعیتی به یاد زادگاه و مولود خود باشند. به طور مثال مرحوم استاد باستانی پاریزی در مجلسی نبود که از دیارش پاریز و کرمان سخن یه میان نیاورد و در تمام کتابهای خود نیز به هربهانه­ای از سرزمین خود یاد کرده و حتی نقل می­کنند عصایی که او به همراه داشت از چوب درختان دیارش پاریز بود تا همیشه و در همه حال به یاد وطنش باشد.

                                                                            

                                                               

چندی پیش که مشغول مطالعه کتاب صفایی نامه بودم به مطلبی برخوردم که برایم جالب بود.....

  • حسین تولایی خوانساری
۲۸
فروردين
۹۴

هر بخش از تاریخ خوانسار، این کهن بوم زیبا را که آرمیده در درختان سر به فلک کشیده می­کاوی آخرش به «فرهنگ» و «هنر» فاخری ختم می­شود که گرچه ناگزیر به تعظیم و سر فرود آمدن در برابر آن هستی، اما باز غصه­ات می­گیرد ازآنچه بودیم ­و از آنچه هستیم یا بهتر بگویم از آنچه می­توانیم باشیم و نیستیم...

بگذار تا همین حد دیباچه در گلو حبس شود که اگر وارد فصول این مثنوی هفتاد من شوی، درختان قربانی شده از طمع نسل نوین دیارت را باید قلم کنی  و اشکِ حسرتِ سنتِ از یاد رفته این کهن دیار را جوهر، و سینه خواهی شرحه شرحه از فراق تا بگویی شرح درد اشتیاق..

                                                    

پس بگذریم....

چند صباحی است غور در تاریخ، فرهنگ و تمدن سرزمینم خوانسار دغدغه­ام شده است و در همین راستا در جستجو­ی میان کتابها و اوراق تاریخ گذشتگانم به مطالبی بر می­خورم که اگرچه باید این گزارشات  تاریخی را در کنار هم نهاد تا تصویری دقیق از حوادث خاص تاریخی به دست آورد، اما بعضی وقتها حیفت می­آید شیرینی بعضی از این متون تاریخی را از کام مردمت دریغ کنی به بهانه پژوهشی کامل و تمام عیار که شاید هرگز از نوشتن آن فارغ نشوی.

چندی پیش تحقیق در باب یک حادثه تاریخی من را به سمت کتابی کشاند به نام«خاطرات من (یا تاریخ صدساله ایران) »؛ نویسنده این کتاب حسن اعظام قدسی فرزند ملاعلی مدرس، در سال1308ه.ق/ 1268 ه.ش در تهران به دنیا آمد. وی در سال1336ه.ق به «اعظام الوزاره» ملقب شد و در پی آن به مشاغل و مناصب متعددی گمارده شد که از آن جمله عبارت‌اند از :حکومت نطنز، ریاست شعبه کنترل انبار غله دولتی، حکومت ایوانکی و خوار، حکومت دماوند و فیروزکوه، بازرس وزارت کشور، رئیس اسکان ایلات فارس، فرمانداری شیراز، ریاست کارگزینی وزارت کشور و بالاخره کاندیدای نمایندگی مجلس شورای ملی از قزوین در سال 1322ه.ش. اثر دو جلدی«خاطرات من (یا تاریخ صدساله ایران) », سرگذشت و خاطرات حسن اعظام قدسی(اعظام الوزاره) است که طی آن تاریخ معاصر ایران از انقلاب مشروطه تا نهضت ملی کردن صنعت نفت بازگو شده است.

  • حسین تولایی خوانساری
۲۸
فروردين
۹۴

مقدمه

سوغات و غذاهای محلی و سنتی بطور قطع از ویژگیها و شاخصهای فرهنگ هر دیار محسوب می­شوند و حامل پیامهای فرهنگی بوده و نقش بسزایی در افزایش ارتباط نسلها و حفظ هویت فرهنگی ایفا می­کنند. در رویکرد جدید گردشگری، غذاهای بومی و محلی عاملی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی قلمداد می‌شود و گردشگران و مسافران علاوه بر بازدید از آثار تاریخی، طبیعی و ... دنبال شاخصها و ویژگی­های بومی و محلی نیز هستند. پس سوغات و غذاهای محلی و سنتی که قطعا در بسیاری از نقاط این سرزمین وجود دارد می تواند به عنوان یک شناسه فرهنگی مهم برای استان و در نهایت کشور تلقی شود. علاوه براین، فهم منطق تغذیه از دیدگاه طب سنتی ایران به انسان بینشی می‌دهد که بر اساس آن نگاه به آداب و رسوم مردم و نوع پذیرایی، بکارگیری مواد غذایی گوناگون در فصول مختلف، نحوه چینش سفره و آرایش مواد غذایی در آن در صبح و شام و نوع شربت‌ها وشیرینی­ها، جوشانده‌های مختلف و پخت مرباها و خورش‌های آماده شده برای آن، در قالب یک نظام بسیار مشخص و علمی‌ای قرار می‌گیرد، که متناسب با نیازِ سن، فصل، جنس و طبع و مزاج مردم هر منطقه جغرافیایی با آب‌وهوای ویژه خود طراحی گردیده است. غذاهای بومی از نظر ارزش غذایی، در دسترس بودن مواد اولیه، تازگی، عاری بودن از نگهدارنده های شیمیایی و همچنین ارزان بودن از بهترین مواد غذایی در مناطق مختلف کشور محسوب می گردند لذا می­توان گفت غذاهای محلی، مواد خوراکی و شیرینی‌ها که بر اساس تحقیقات انجام شده بخش اعظم آن، پایه گیاهی دارد بخشی از فرهنگ و سبک و سیاق زندگی مردم را نشان می‌دهند و باید در راستای معرفی و ترویج آنها بین مردم تلاش شود.

  • حسین تولایی خوانساری
۲۰
فروردين
۹۴


                                                          

(منبع :سایت بستان؛  نوشته مجیدغلامی جلیسه )داستان از این قرار است که در دورۀ قاجار یکی از مصححان کتب چاپ سنگی به نام ابوطالب نائینی که از طلاب اصفهانی و اهل تصحیح و تحقیق در متون دینی بوده، با ناشری به نام محمدحسین کتابفروش که احتمالاً همان محمدحسین بن محمد بن علی خوانساری کتابفروش متوفی 1366ق. و مدفون در تخت فولاد اصفهان است. (رجوع کنید به تاریخ چاپ سنگی اصفهان:( 277 قراردادی برای چاپ دو کتاب عوائد الایام نراقی و حاشیه محمدکاظم بن حسین آخوند خراسانی می‌بندد؛...

  • حسین تولایی خوانساری