مجلس هفدهم شورای ملی برای تعیین سرنوشت، نتایج و پیامدهای ملی شدن صنعت نفت، بسیار مهم و حساس بود. مخالفان و موافقان ملی شدن صنعت نفت تلاش میکردند، تا کرسیهای بیشتری را در مجلس صاحب شوند. عده ایی از علمای شیعه نیز که طرفدار ملی شدن صنعت نفت بودند، تلاش میکردند، تا نمایندگی مذهبی، باغیرت ملی وارد مجلس شوند تا با مقاومت در برابر دربار و بیگانگان، بتوانند تکلیف نفت را به نفع مصالح و منافع حلکنند.
ازمیان این بزرگان آیت الله سیدمحمدتقی خوانساری نیز برای تشویق مردم، برای شرکت در انتخابات و رأی دادن به کسانی که شایسته باشند و در فکر مصالح مردم باشند، در پاسخ به نامه جمعی از بازاریان بیانیه ای را صادر کردند که در آن ضمن معرفی شرایط یک نماینده مجلس باعث تاثیرگزاری در روند انتخبابات و حضور بیشتر مردم در انتخابات شد.
در که ایامی آیت الله خوانساری به علت عارضه قلبی در بیمارستان تهران بستری بود. بازاریان تهران این فرصت را غنیمت شمرده و طی نامهایی از آیت الله خوانساری درباره انتخابات دوره هفدهم مجلس شورای ملی نظر خواهی کردند در بخشی از این نامه آمده است:
«...آیا مداخله در انتخابات به منظور حمایت از افراد صالح و با ایمان و مبارزه با عناصر ناصالح و بی ایمان، وظیفه شرعی مسلمین هست یا خیر؟ و چنانچه سکوت کرده و از شرکت در انتخابات و کمک به مردان صالح خودداری نمایندکه قهراَ میدان عمل برای فعالیت دشمنان دین و دنیای کشور اسلامی ایران باز و بلا مزاحم باشد، در پیشگاه خداوند و از نظر حکم شرعی مسئول و مواخذ خواهند بود یا خیر؟
خواهشمندیم به منظور راهنمایی و اطمینان افکار مسلمین نظریه مبارک خود را مرقوم و مختوم فرمایند.»
آیت الله خوانساری در
پاسخ به نامه بازاریان فتوای ذیل را در تاریخ 9/19/ 1330
شمسی مطابق با 11ربیع الموعود 1371قمری) صادر
کرد:
منبع:
اسدی مبرهن،شکرالله ، زندگی سیاسی و اجتماعی آیت الله العظمی سید محمد تقی خوانساری،مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران،تهران،1391ش.
